فرزندتان را در آکواریوم نگذارید!

 

فرزندتان را در آکواریوم نگذارید!

آنچه که والدین باید در مورد آزار جنسی کودکان بدانند

به همان‌ شکل که مادران می‌دانند از لحظه‌ی به دنیا‌ آمدن کودک، نحوه تغذیه کودک تا مراحل گوناگون رشد به چه صورت باید باشد؛ در نحوه تربیت جنسی نیز لازم است آگاهی‌های لازم و درستی را به‌دست آورند. به باور روانشناسان، در این شرایط مهم‌ترین گام این است که از «خودمان» شروع کنیم و تربیت جنسی را در خانواده‌ها به شکل جدی آموزش دهیم.

کودک های بسیاری دچار مسائل آزار جنسی ‌می‌شوند. آزار جنسی به روابط ناخوشایند جنسی یا هر رفتار فیزیکی یا کلامی با محتوای مسائل جنسی گفته می‌شود. والدین علاوه بر آموزش مسائل جنسی به کودکان می‌توانند از کودک خود در برابر خطرات جنسی که آن‌ها را تهدید می‌کنند، محافظت کنند. در این مقاله  به بخشی از نحوه تربیت جنسی کودک می‌پردازیم.
در مورد مهم‌ترین نقش خانواده می توان گفت: «یکی از مهم‌ترین کارهایی که خانواده باید در حوزه مسائل جنسی انجام دهد، آموزش است و چون همیشه این مسئله با شرمی همراه بوده هیچ‌شخصی در مورد این مسئله صحبت نکرده و خانواده‌ها اطلاعات دقیق و کافی در این زمینه ندارند.» « در‌واقع تربیت جنسی که والدین باید انجام دهند، آموزش مهارت‌های خود‌مراقبتی است که کودکان باید به چه نحوی از خودشان مراقبت کنند؛ معمولا مباحث خود‌مراقبتی چند زیر‌مجموعه دارد و از سنین خیلی پایین شروع می‌شود. مثلاً بچه‌ها از حدود ۳سالگی باید متوجه شوند که دخترها و پسرها چه تفاوتی باهم دارند. وقتی فرزندانمان سنشان بالاتر می‌رود، براساس فرآیند‌های رشدشان، سوالاتشان هم فرق پیدا می‌کند.»
مساله دیگر شناختن اندام های خصوصی به کودکان است و اینکه بدانند کسی اجازه تماس  به اندام خصوصی کودک را ندارد.
یکی دیگر از مسائل مهم نوع ارتباط بین والدین و کودک است که این تعامل باید به گونه ای باشد که کودک  از ترس تنبیه چیزی را از والدین پنهان  نکند و بتواند به راحتی مشکلش را بیان کند .
یکی از آموزش های ساده و اصولی استفاده از سه کلمه جادویی برای کودکان است . این سه کلمه عبارتند از ‘نه،برو،بگو’
به این صورت که اگر غریبه ای درخواست لمس کودک را داشته باشد بتواند به او با اقتدار نه بگوید(نه)  ، از محیط دور شود ( برو) و به والد خود بگوید (بگو )  وظیفه ما به عنوان والد این است که از کار کودک حمایت کنیم و در رفتار و کلاممان هیچ سرزنشی نباشد .  
برگرفته از مصاحبه دکتر علیرضا تبریزی روانشناس و مشاور کودک و نوجوان